O nas

Nazywam się Marta Budzyńska jestem kyno­te­ra­peu­tą, peda­go­giem spe­cjal­nym, tera­peu­tą zajęciowym/pedagogicznym. Tytuł kyno­te­ra­peu­ty i wie­dzę z zakre­su dogo­te­ra­pii zdo­by­łam uczęsz­cza­jąc na stu­dia pody­plo­mo­we w Wyższej Szkole Społeczno-Przyrodniczej im. Wincentego Pola w Lublinie. Studia magi­ster­skie z zakre­su peda­go­gi­ki spe­cjal­nej o spe­cjal­no­ści reso­cja­li­za­cja ukoń­czy­łam na Uniwersytecie Marii Curie – Skłodowskiej w Lublinie. Poszerzając swo­ją wie­dzę z zakre­su tera­pii zdo­by­łam koń­cząc stu­dia pody­plo­mo­we z dia­gno­zy i tera­pii peda­go­gicz­nej na Wyższej Szkole peda­go­gicz­nej w Warszawie wydz. zam. w Lublinie. Cały czas pod­no­szę swo­ją wie­dzę i kwa­li­fi­ka­cje uczęsz­cza­jąc na róż­ne­go rodza­ju kur­sy i szko­le­nia dzię­ki któ­rym jesz­cze efek­tyw­niej mogę pro­wa­dzić dogoterapię.

Doświadczenie w pra­cy z dzieć­mi zdo­by­łam pra­cu­jąc w przed­szko­lu oraz jako peda­gog w Ośrodku Interwencji Kryzysowej. Działania reso­cja­li­za­cyj­ne pro­wa­dzi­łam jako kura­tor spo­łecz­ny dla dorosłych.

Bardzo duże doświad­cze­nie w pra­cy z oso­ba­mi nie­peł­no­spraw­ny­mi i z zabu­rze­nia­mi psy­chicz­ny­mi zdo­by­łam pra­cu­jąc jako tera­peu­ta zaję­cio­wy w warsz­ta­tach tera­pii zaję­cio­wej. W trak­cie stu­diów pody­plo­mo­wym byłam wolon­ta­riusz­ką w Fundacji Canituus, gdzie poma­ga­łam i pro­wa­dzi­łam zaję­cia dogo­te­ra­peu­tycz­ne. W obec­nej chwi­li współ­pra­cu­ję z róż­ny­mi insty­tu­cja­mi, gdzie pro­wa­dzę zaję­cia z dogo­te­ra­pii z dzieć­mi z róż­ny­mi zaburzeniami.

Dzięki zdo­by­tej prak­ty­ce jesz­cze lepiej rozu­miem świat i potrze­by osób nie­peł­no­spraw­nych, upo­śle­dzo­nych umy­sło­wo, z zabu­rze­nia­mi psy­chicz­ny­mi ale rów­nież osób i dzie­ci zdrowych.

Moim nie­za­stą­pio­nym pomoc­ni­kiem w dogo­te­ra­pii jest Atos Pelidor – pies rasy Golden Retriever. Atos to pies uwiel­bia­ją­cy pra­cę z dzieć­mi i kon­takt z dru­gim czło­wie­kiem. Jest zawsze uśmiech­nię­ty i z macha­ją­cym ogo­nem idzie na zaję­cia. Od małe­go szcze­nia­ka miał kon­takt z róż­ny­mi oso­ba­mi, rów­nież nie­peł­no­spraw­ny­mi. Jest otwar­ty na wszyst­kich i wszyst­kich uwiel­bia tak samo. Dzięki zawsze pogod­ne­mu nasta­wie­niu poma­ga w prze­ła­my­wa­niu lęków i uśmie­cha­niu się.

Dzięki zaję­ciom z dogo­te­ra­pii moż­na zaob­ser­wo­wać jak wie­le rado­ści daje dzie­ciom kon­takt, zaba­wa z psem, jak sama jego obec­ność moty­wu­je je do wyko­ny­wa­nia dzia­łań oraz poma­ga otwo­rzyć się na świat.